Dnia 24 października 2017 roku w naszej szkole odbyło się spotkanie ze wspólnotą Cenacolo. W spotkaniu uczestniczyło 70 uczniów. Podczas spotkania zaproszeni goście przedstawili młodzieży swoje świadectwa. Spotkanie zorganizowała Pani Maria Borek wraz z Kołem Trzeźwościowym oraz Panią Pedagog Justyną Tomasiewicz. Przedstawiciele Wspólnoty powiedzieli min.:
„Celem Wspólnoty nie jest otwarcie jak największej liczby domów, lecz aby te domy które mamy były miejscem, gdzie młodzież odnajduje sens życia i Pana Boga. W naszej Wspólnocie nie ma psychoterapeutów, lekarzy czy pracowników, którzy byliby u nas zatrudnieni. Najlepszym terapeutą okazuje się Pan Jezus, który jest obecny w każdym z naszych domów, ponieważ mamy pozwolenie od biskupów, aby w kaplicy mieć Najświętszy Sakrament. Drugą najważniejszą pomocą jesteśmy my samy dla siebie, ponieważ każdy kto kiedyś przeszedł przez piekło uzależnienia dobrze wie, co ten który przychodzi po pomoc czuje. Zna jego wątpliwości, obawy, niepewności, ale i złe przyzwyczajenia i skłonności. Dlatego wie jak mu najlepiej pomóc, bo uzależnienia nie poznał z książek czy różnych wykładów, lecz w swoim, teraz już zmartwychwstałym życiu. Dlatego powstanie nowych domów wiele zależy od „znaków czasu”: ilu młodych wstępuje do naszej Wspólnoty, a ilu zatrzyma się na dłużej po skończeniu swojej drogi, aby przyjąć tych którzy pukają do naszych drzwi.”
Na koniec uczniowie zadali kilkanaście pytań związanych z działalnością grupy Cenacolo. Podziękowania zaproszonym gościom złożył Ks. Franczak. Po zakończonym spotkaniu młodzież z Koła Trzeźwościowego zorganizowała mały poczęstunek dla gości.

Maria Borek

Podziękowania
Chcielibyśmy serdecznie podziękować wspólnocie Cenacolo za przybycie do naszej szkoły Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego w Dąbrowie Tarnowskiej i przybliżenie nam problematyki z jaką możemy spotkać się na co dzień. Nałogi to straszna rzecz! Dzięki państwa prelekcji nasi uczniowie mogli głębiej poznać ciemną stronę uzależnień. Chcielibyśmy podziękować za fatygę i za przekazanie nam emocjonalnych świadectw, które z pewnością dotarły do umysłów i serc naszych wychowanków. Nasi nauczyciele również uważnie słuchali waszego wystąpienia aby wgłębić się w problem i móc w przyszłości czy nawet teraz pomóc naszym uczniom w trzymaniu się z daleka od wszelkich używek. Ostatnie słowa przestrogi dla naszych wychowanków na pewno zapadną im w pamięci i chociaż część z nich miejmy nadzieję wyciągnie wnioski oraz postara się nie popełniać tych samych błędów przez które członkowie państwa wspólnoty mają tak bolesne wspomnienia i przeżycia.
Jeszcze raz z całego serca dziękujemy!